ماه / چامهای برای بیوفایی و هجرت
ماه یکی از اجراهای ری-اکت در گاراژتیاتر است. این اجرا یک موزیک پرفورمنس مبتنی بر حرکت، است. ماجرای تولد و تولید. جنگ میان قدرت و خضوع، دوستی و انزوا، عجز و اعجاز، و صلح میان همینها. مـاه سولوپرفورمنسی است که از تدوین دوبارۀ قطعاتی از نمایش “آنک، ماه” تولید شدهاست. یکی از اکتورهای آنک، ماه در این اثر درباره شعر صحبت میکند و موسیقی را بررسی میکند. او درباره مشکلاتش با هستی سخن میگوید و ابراز میکند. او همانطور که مشکلاتش را میرقصد و شعر میخواند، موسیقی با نغمههایش محرم کوچنشینی اوست. این نمایش همچنان در حال توسعه است.
این اثر در مواجهه با جمعهای متفاوت به بررسی اثر شعر و موسیقی به عنوان تنها راه چاره رسیدن به آرامش در بعضی گرفتگیها میپردازد. ماه در جمعهای مختلف اجرا میشود و با توجه به بازخوردهای متفاوت مخاطبین، قطعه پایانی اثر شکل میگیرد.
ری-اکت؛ نسخههای متفاوت ماه
ری-اکت در گاراژ به اجراهایی اتلاق می شود که از تدوین دوباره و توسعۀ قطعاتی از اجراهای گدشته هر یک از اجراگران یا عوامل گاراژ بوجود میآیند.
اجرای ماه از سال ۱۳۹۳ در قالب ریاکتهای متفاوت اجرا شده است. هر ری-اکت بر اساس حال زمان و جهانبینی سازندگان اثر در آن دوره شکل گرفته است.
آخرین اجرای رسمی ماه با نام «ماه/چامه ای برای بیوفایی و هجرت» در شبی یگانه روبروی سی جفت چشم در کاروانسرای دیر گچین برگزار شده است.
آنک ماهپوئتیک پرفورمنس
پوئتیک پرفورمنس “آنک، ماه” تلفیقی از شعر خوانی و داستان زندگی “لی بای” شاعر چینی سده هفت میلادی و روایت حکایت فولکلور ژاپنی “موموتارو بزرگترین پسر هلوها” است.
این نمایش اولین تجربه گاراژ تیاتر در زمینه تولید یک پوئتیک پرفورمنس بود که توسعه اول آن برای اجرا در سال 2013-۱۳۹۲ با شش اجراگر در قم، جشنواره فجر استانی، به صحنه رفت. توسعه بعدی این اجرا در 2017 در کاروانسرای دیر گچین؛ در برابر مخاطبان نمایش داده شد.
موضوع اولیه نمایش “آنک، ماه” زندگی و اشعار لی بای و افسانه موموتارو بود. گروه نویسندگان برای رسیدن به متن نهایی این نمایش، شیوهای جدید از روایت را مورد آزمایش قراردادند: روایت لحظات شاعرانه.
در توسعههای جدید این نمایش، با دگرگونی در شکل داستانگویی، گاراژ به بررسی شعر و موسیقی و طبیعت میپردازد. لحظات شخصی انسان در زندگی مدرن و پیمایش در طبیعت به عنوان یک وسعت بیانتها. زیستن میان کویر و آواز خواندن در ستایش سبزه و آب.
گاراژ تیاتر حالا قطعات بیکلام و یا اشعار متفاوت را به همراه رقص در جمعها و مکانهای مختلف اجرا میکند. تدوین قطعات جدید در مواجهه با مکانهای جدید شکل میگیرد: درون یک کاروانسرای قدیمی(مربوط به ۱۷۰۰ سال پیش)، کنار کودکان استثنایی، درون یک کمپ ترک اعتیاد، میان زندانیان یک بند.